De queste naar veerkracht in ons onderwijs tijdens de oeb21

Op de tweede dag van de OEB conferentie in Berlijn staat als eerste de sessie 'Learning, teaching , investing in resilience' op het programma. Harold Elletson geeft aan dat het nu gaat om het hebben van veerkracht. Kun je als inividu veerkrachtig te zijn, als student, als leraar? Hoe kunnen we scholen zo organiseren dat ze veerkrachtig worden? En: welke stappen moet je nemen om meer veerkrachtige leer-ecosystemen te krijgen om zo het onderwijs veerkrachtig te maken?

Te gast zijn twee sprekers, die hiernaar kijken vanuit twee perspectieven:

Perttu Pöllönen uit Finland, en Borhene Chakroen (Unesco). In deze bijdrage richt ik mij op de presentatie van Perttu. In een volgende die van Borhene.

Volgens Perttu draait alles om 'Future Skills'. Hij schetst de revoluties die er zijn geweest door de tijd heen en hoe we ons als mensen daartoe verhouden. 

Van agrarische revolutie (boer), naar industriële revolutie (fabrieksarbeider), terwijl we nu in de informatie-revolutie zitten en we information professional zijn geworden.  Perttu geeft aan dat we nu de human revolution in gaan en dat we 'creative problem solvers' worden. Als mens hebben we skills die de machines en computers niet hebben en niet zullen krijgen. Daar moeten we steeds meer gebruik van maken. We zullen steeds grilligere loopbanen zien, in plaats van de van te voren uit te tekenen carrières van de huidige generatie.

Ik heb twee punten van kritiek op deze bijdrage.

1. Het is een elite-blik op de ontwikkeling van de mensheid. De mensen die in Bangladesh 12 uur per dag werken om onze kleding te maken zijn geen Information Professionals. Zij zullen niet overleven door human skills te gebruiken die computers en machines te boven gaan. Zij overleven door goedkoper te zijn dan machines. De laag die Perttu schetst is volgens mij dan ook die van de happy few. Die laag zal, als we niet uitkijken, in de toekomst steeds kleiner worden.
2. Door je te richten op skills die de kwaliteit van computers en ai te boven gaat stel je je bijzonder kwetsbaar op. Dit doet mij denken aan mensen die gelovig zijn, omdat ze allerlei dingen (bv natuurverschijnselen) niet kunnen verklaren. Hoe meer er verklaard wordt, des te minder er voor dat geloof over zal blijven.